Nova Caixa Avaricia, Ángel Amaro

Unha vez máis abrúmannos cunha morea de información que non hai por onde pillala. Un pode botarse lendo un día enteiro sobre as andainas de Nova Caixa Galicia (NCG) e non sacar nada en claro, ¡obxectivo cumplido! A opacidade reina nas altas instancias da banca.

Poucos anos atrás comezou o circo das fusións das caixas, proceso de ida e volta no que a poítica estatal e autonómica, o Banco de España e as Axencias de Calificación non paran de marear a cidadanía sobre cal é o futuro dos aforros de todas e todos.

E é que todo parece indicar que a pataca quente toupoulle na cara a alguén pero ainda non se sabe moi ben cantos pratos sucios vai ter que limpar a sociedade galega. Vendéronnos fume cheo de ilusión pola creación dunha Nova Caixa Galicia e parece ser que estamos ante a Nova Caixa Avaricia do século XXI.

Agora salta o escándalo a prensa sobre os preto de 23,6 millóns de euros para facer fronte á saída de tres altos executivos da antiga caixa, o que veñen sendo indemnizacións e prexubilacións de toda a vida pero pagadas a prezo de ouro. Según os grandes partidos, PP e PSOE, moi ilegal non debe ser poqrue non lle fai moita ilusión que o BNG propoña no Parlamento Galego a creación dunha Comisión de Investigación sobre esta desfeita da Nova Caixa Avaricia.

O PP e o PSOE lávanse as mans tratando de sacarse o morto de encima, non teñen constancia diste vaivenes. Será por iso que Elena Salgado sáe airosa afirmando que "fixemos ben en que a partir de agora as remuneracións teñan que ser tamén supervisadas polo Banco de España". Sí señor, unha xenial idea, lástima que non se puxese en práctica antes do entroido montado en Nova Caixa Avaricia. Unha vez feita a desfeita parece sinxelo faguer brindis ao sol, sobre todo nos meses preelectorais.

Todo parece indicar que ninguén quere que a pataca quente lle toupe no seu tellado, ou polo menos que niste bombazo o pilla cerca. Por iso Mar Barcón, conselleira de NCG, dimite afirmando que "anque o Gobernador do Banco de España non esté ao corrente diste tipo de cousas, os contratos e indemnizacións estaban depositados elí e conocíanse". Vemos que o clima de confianza reinou en todo o proceso de fusión, claro que sí.

Pero claro, se hai alguén que se fixe nota niste proceso foi o señor Feijóo. Fai anos que viña animado a Rajoy a que apoiase a fusión das caixas galegas, íl saberá por qué tiña tanta ilusión posta, ¿será que a cidadanía galega négase a ilusionarse? Pero claro, vaille lembrar agora as súas palabras de apoio a fusión, nin che fai caso. Agora afirma que "descoñecía as retribucións e as indemnizacións". Como para asumir que era consciente de todo o que acontecía en Nova Caixa Galicia, chámalle parvo...

O mesmo lle pasa a Rajoy, non pode esquecerse do que dixo o 31 de xaneiro cando se amosaba a favor sobre a fusión de Caixanova y Caixa Galicia nun acto en Badaxoz. Decía por aquil entón:"Eu apoio a fusión en Galicia […] non se teñen que poñer pegas si sae unha entidade financieira solvente" (resultados da auditoría encargada pola Xunta)". Solvente si era, ninguén o pon en dúbida, ¡pedazo prexubilacións! Eu tamén quero prexubilarme en Nova Caixa Avaricia.

Ben mal está o asunto cando as galegas e galegos de a pé, os que temos os aforros de décadas postos nas súas mans, enterámonos de ben pouco do que está a pasar no Olimpo dos Chafalleiros. A Nova Avaricia dunhos asentada nos aforros de todas e todos.

Fonte: GALICIA HOXE